ความรักครั้งแรกเป็นเรื่องราวสยองขวัญที่เกิดขึ้นจริงกับมะลิและเรือง (ชื่อสมมติ)
เรื่องราวนี้เล่าจากมุมมองของพี่เว่ย เพื่อนคนหนึ่งของมะลิที่เป็นพยานในเหตุการณ์นี้
เรื่องราวนี้ถูกยกมาจากช่องพอดแคสต์อย่างเป็นทางการ Do You See What I See โดย ZONABANTEN.com
เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นเมื่อเว่ยเริ่มเข้าสู่ช่วงเวลาของการเรียนในระดับมหาวิทยาลัย อธิบายว่าเว่ยเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยเดียวกับมะลิแต่คนละคณะ
เว่ยกับมะลิแทบจะไม่เจอกันในมหาวิทยาลัย เจอกันก็แต่ตอนอยู่หอพักและตอนจะไปเรียน
ประมาณสองหรือสามเดือนหลังจากที่ตัดสินใจอยู่หอพัก ผู้พักอาศัยในหอพักรวมถึงเว่ยก็กำลังนั่งรวมกลุ่มและคุยกันในห้องรับแขก ความรักครั้งแรกเป็นเรื่องราวสยองขวัญที่เกิดขึ้นจริงกับมะลิและเรือง (ชื่อสมมติ) เรื่องราวนี้เล่าจากมุมมองของพี่เว่ย เพื่อนคนหนึ่งของมะลิที่เป็นพยานในเหตุการณ์นี้ เรื่องราวนี้ถูกยกมาจากช่องพอดแคสต์อย่างเป็นทางการ Do You See What I See โดย ZONABANTEN.com เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นเมื่อเว่ยเริ่มเข้าสู่ช่วงเวลาของการเรียนในระดับมหาวิทยาลัย อธิบายว่าเว่ยเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยเดียวกับมะลิแต่คนละคณะ เว่ยกับมะลิแทบจะไม่เจอกันในมหาวิทยาลัย เจอกันก็แต่ตอนอยู่หอพักและตอนจะไปเรียน ประมาณสองหรือสามเดือนหลังจากที่ตัดสินใจอยู่หอพัก ผู้พักอาศัยในหอพักรวมถึงเว่ยก็กำลังนั่งรวมกลุ่มและคุยกันในห้องรับแขก หนึ่งในผู้พักอาศัยในหอพักได้เล่าให้เว่ยฟังเกี่ยวกับความสงสัยของเขาที่เห็นมะลิน้อยลงเรื่อยๆ
ยิ่งกว่านั้น ผู้พักอาศัยในหอพักอีกคนหนึ่งก็เสริมว่า มะลิมักจะไม่อยู่ในห้องนอนของเธอตอนกลางคืน
เว่ยรู้สึกตกใจและประหลาดใจ ในฐานะคนที่สนิทกับมะลิมากที่สุด เธอจึงวางแผนที่จะถามเรื่องนี้กับมะลิ
รุ่งขึ้น เว่ยเคาะประตูห้องของมะลิพร้อมกับเรียกชื่อเธอ
“มะลิ ขอโทษนะ ก่อนหน้านี้ เพื่อนๆ บอกว่าแกมักจะไม่อยู่ในห้องตอนกลางคืน จริงๆ แล้วแกไปไหนน่ะ” เว่ยพูด
“อื้อ เว่ย จริงๆ แล้วฉันมีแฟนแล้ว” มะลิตอบพร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส
เว่ยอธิบายว่า ตอนนั้นมะลิดูมีความสุขมากที่ได้เล่าเรื่องแฟนของเธอ ซึ่งปรากฏว่าแฟนของเธอเป็นรุ่นพี่ที่เจอกันในมหาวิทยาลัย มะลิอธิบายด้วยว่าแฟนของเธอชื่อเรือง มักจะมาที่หอพักและคุยกับมะลิในห้องรับแขก
เว่ยรู้สึกแปลกๆ และงงๆ ในตอนนั้น เพราะจากที่ผู้พักอาศัยในหอพักคนอื่นๆ เล่าให้ฟังว่า ห้องรับแขกนั้นมักจะว่างเปล่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเวลาล่วงเลยไปถึง 3 ทุ่ม
แต่มะลิก็ยืนยันว่า เธอและเรืองมักจะคุยกันในห้องรับแขก
จนกระทั่งมะลิบอกว่า เธอจะแนะนำเรืองให้เว่ยรู้จักเมื่อเขามาถึง เพื่อเป็นการพิสูจน์ว่ามะลิไม่ได้โกหกเว่ย
เว่ยก็ตอบตกลงไป เพราะอีกด้านหนึ่ง เธอก็รู้สึกอยากรู้เกี่ยวกับเรือง ผู้ชายที่ทำให้มะลิตกหลุมรัก
รุ่งขึ้น เวลาค่ำมะลิเคาะประตูห้องของเว่ย มะลิเรียกเว่ยเพื่อบอกว่าเรืองมาถึงแล้ว
เว่ยที่เห็นมะลิแต่งตัวสวยเพื่อต้อนรับแฟนหนุ่มของเธอ รู้สึกประหลาดใจที่เรืองมาเยี่ยมในเวลาค่อนข้างดึก คือประมาณ 4 ทุ่มครึ่ง
พร้อมกับวิ่งไปที่ห้องรับแขกและทิ้งเว่ยไว้ข้างหลัง มะลิตะโกนบอกว่าเรืองมาถึงแล้ว
มะลิเปิดประตูห้องรับแขกและเรียกเว่ยให้ไปที่ห้องรับแขกโดยตลอด
ทันทีที่เว่ยเข้าไปในห้องรับแขก เธอเห็นผีโปงลางที่มีผ้าห่อศพที่สกปรกมากอยู่หน้าประตู ผีโปงลางนั้นดูน่ากลัวมากสำหรับเว่ย จนทำให้เธอต้องร้องออกมา
มะลิที่เห็นเว่ยร้องออกมาก็เข้าไปหาเว่ยทันทีเพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้น
“มีผีโปงลาง” เว่ยพูดขณะที่ยังคงกลัวอยู่
มะลิที่ไม่เห็นผีโปงลาง ก็พยายามโน้มน้าวเว่ยอยู่เรื่อยๆ ว่านั่นคือเรือง แฟนของเธอ
เสียงร้องที่ดังมากนั้นทำให้ผู้พักอาศัยในหอพักคนอื่นๆ ตื่นขึ้นมา และที่ไม่คาดคิดก็คือ ผู้พักอาศัยที่ออกมาจากห้องเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นก็ตกใจและกลัวกับการปรากฏตัวของผีโปงลางที่น่ากลัวมากเช่นกัน
มะลิยังคงยืนยันว่านั่นคือเรือง แฟนของเธอ หลังจากความโกลาหลนั้นผ่านไปไม่นาน ผีโปงลางก็หายไปและมะลิก็เป็นลม
หลังจากนั้น เว่ยและผู้พักอาศัยในหอพักคนอื่นๆ ก็พามะลิไปที่ห้องนอนของเธอ หลังจากที่รู้สึกตัวได้สักพัก มะลิก็ร้องไห้และพยายามโน้มน้าวเพื่อนๆ ของเธออยู่เรื่อยๆ ว่านั่นคือเรือง มะลิเปิดประตูห้องรับแขกและเรียกเว่ยให้ไปที่ห้องรับแขกโดยตลอด ทันทีที่เว่ยเข้าไปในห้องรับแขก เธอเห็นผีโปงลางที่มีผ้าห่อศพที่สกปรกมากอยู่หน้าประตู ผีโปงลางนั้นดูน่ากลัวมากสำหรับเว่ย จนทำให้เธอต้องร้องออกมา มะลิที่เห็นเว่ยร้องออกมาก็เข้าไปหาเว่ยทันทีเพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้น “มีผีโปงลาง” เว่ยพูดขณะที่ยังคงกลัวอยู่ มะลิที่ไม่เห็นผีโปงลาง ก็พยายามโน้มน้าวเว่ยอยู่เรื่อยๆ ว่านั่นคือเรือง แฟนของเธอ เสียงร้องที่ดังมากนั้นทำให้ผู้พักอาศัยในหอพักคนอื่นๆ ตื่นขึ้นมา และที่ไม่คาดคิดก็คือ ผู้พักอาศัยที่ออกมาจากห้องเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นก็ตกใจและกลัวกับการปรากฏตัวของผีโปงลางที่น่ากลัวมากเช่นกัน มะลิยังคงยืนยันว่านั่นคือเรือง แฟนของเธอ หลังจากความโกลาหลนั้นผ่านไปไม่นาน ผีโปงลางก็หายไปและมะลิก็เป็นลม หลังจากนั้น เว่ยและผู้พักอาศัยในหอพักคนอื่นๆ ก็พามะลิไปที่ห้องนอนของเธอ หลังจากที่รู้สึกตัวได้สักพัก มะลิก็ร้องไห้และพยายามโน้มน้าวเพื่อนๆ ของเธออยู่เรื่อยๆ ว่านั่นคือเรือง รุ่งขึ้นพ่อแม่ของมะลิมาที่หอพักหลังจากที่ได้รับการติดต่อ จากนั้นเว่ยก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับมะลิให้ฟัง
พ่อแม่ของมะลิพามะลิกลับบ้าน บ้านของเธออยู่ไกลจากมหาวิทยาลัยมาก แต่ก็ยังอยู่ในเมืองเดียวกัน
หลังจากที่มะลิถูกพ่อแม่พาตัวกลับบ้านไป เหตุการณ์ประหลาดก็เกิดขึ้น ทุกคืนจะมีเสียงเคาะประตูมาจากหน้าประตูของผู้พักอาศัยในหอพักแต่ละคน ไม่มีใครกล้าเปิดประตู
เนื่องจากการรบกวนที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ผู้พักอาศัยในหอพักจึงตัดสินใจย้ายออกทีละคน พร้อมกับนั้น เว่ยก็ไม่เคยได้ยินข่าวคราวของมะลิอีกเลย รุ่งขึ้นพ่อแม่ของมะลิมาที่หอพักหลังจากที่ได้รับการติดต่อ จากนั้นเว่ยก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับมะลิให้ฟัง พ่อแม่ของมะลิพามะลิกลับบ้าน บ้านของเธออยู่ไกลจากมหาวิทยาลัยมาก แต่ก็ยังอยู่ในเมืองเดียวกัน หลังจากที่มะลิถูกพ่อแม่พาตัวกลับบ้านไป เหตุการณ์ประหลาดก็เกิดขึ้น ทุกคืนจะมีเสียงเคาะประตูมาจากหน้าประตูของผู้พักอาศัยในหอพักแต่ละคน ไม่มีใครกล้าเปิดประตู เนื่องจากการรบกวนที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ผู้พักอาศัยในหอพักจึงตัดสินใจย้ายออกทีละคน พร้อมกับนั้น เว่ยก็ไม่เคยได้ยินข่าวคราวของมะลิอีกเลย
ความคิดเห็น0