Alana, een prachtig meisje met bruine ogen, lang haar en een klein postuur. In het Oudhoogduits betekent Alana 'iets kostbaars'.
Op maandag, net als haar andere klasgenoten, begon Alana haar dag met wakker worden en zich klaarmaken om naar school te gaan.
Voor veel mensen is de middelbare schooltijd een heerlijke periode waarin ze van alles doen met vrienden, zowel goede als slechte dingen. Maar voor Alana was het anders. Hoewel ze nu in haar laatste jaar van de middelbare school zat en binnen enkele maanden zou afstuderen, had ze nooit ervaren hoe het was om veel vrienden te hebben tijdens haar middelbareschooltijd. Ze was slechts een observator van de drukte. Maar ondanks dat was Alana een slimme en voorbeeldige leerling op school. Ze had ook twee goede vriendinnen en een vriendje.
Op dat moment ging de bel, wat betekende dat de les was begonnen. In de klas concentreerde Alana zich op haar werk. Af en toe kletste ze met haar twee goede vriendinnen, Tyara en Lia, totdat de les voorbij was en de pauzebel ging. Haar twee vriendinnen kwamen naar haar toe: "Hé Naa, ga je mee naar de kantine? Je zit de hele tijd in de klas!" zei Lia met haar schelle stem. Tyara viel haar bij: "Ja Naa, het lijkt wel alsof je elke pauze in de klas zit, word je daar niet moe van?" Alana antwoordde: "Nee hoor, ik vind het eigenlijk wel fijn in de klas, de stilte vind ik prettig. Als jullie naar de kantine willen, ga dan maar, het maakt me niet uit." "Ach, je bent net een zonderling, Naa. Als iedereen in de pauze naar de kantine gaat, kies jij ervoor om je pauze te verspillen in de klas!" zei Lia. Alana lachte erom en haar twee vriendinnen gingen naar de kantine, terwijl Alana in de klas bleef en haar lunch op at.
Nadat ze haar lunch had opgegeten, had ze nog 5 minuten pauze en Alana begon zich te vervelen. Ze ging naar buiten om zich om te kijken. Vanuit het balkon zag ze beneden veel klasgenoten en jongere leerlingen die aan het kletsen en lachen waren. Alana glimlachte flauwtjes en mompelde: "Hoe kan het toch dat mensen zoveel vrienden hebben, makkelijk aansluiten en nieuwe dingen leuk vinden, terwijl ik een introvert persoon ben." Dat was wat Alana dacht, totdat ze plotseling werd gewekt door haar klasgenoten die de klas weer in gingen omdat de pauze bijna voorbij was.
Daarna ging de bel, iedereen ging de klas in en ging verder met leren. Tot 1 uur 's middags, toen de schoolbel ging. Iedereen begon zijn boeken op te ruimen en haastte zich om de klas uit te gaan. Zoals gewoonlijk haastte Alana zich naar huis, terwijl haar klasgenoten gewend waren dat Alana alleen naar huis ging, terwijl de anderen na schooltijd liever eerst even bleven hangen dan direct naar huis te gaan.
Alana ging te voet naar huis, omdat haar huis dicht bij school was. Thuis werd ze verwelkomd door haar oma. Alana woonde bij haar oma, omdat haar ouders niet in Nederland waren. Alana had ook een zus, maar die woonde niet bij hen. "Naa, kom, eet eerst iets, het is al laat, anders krijg je last van je maag!" zei oma. Alana antwoordde: "Ja oma..." Daarna at Alana lunch, checkte haar telefoon en beantwoordde een berichtje van haar vriendje.
Alana had een vriendje genaamd William, ze waren ongeveer 10 maanden samen. Het grappige was dat ze elkaar hadden ontmoet via social media, Instagram om precies te zijn. Ja... het begon met DM's en vervolgens kregen ze een relatie. William was tandheelkundestudent aan een zeer bekende universiteit. In het berichtje herinnerde William haar eraan: "Naa, vergeet niet te lunchen, anders krijg je last van je maag!" Alana antwoordde: "Ja, jij ook, vergeet niet te lunchen!" Zo waren ze, overdag stuurden ze weinig berichtjes, maar 's avonds belden ze elkaar. Alana begreep het, want haar vriendje was erg druk. Maar Alana was het gewend en maakte zich er nooit zorgen om.
Nadat ze klaar was met eten, ruimde Alana op. Daarna ging ze naar haar kamer, in bed lag ze gewoon te lezen in een boek over introverte mensen, terwijl ze nadacht: "Waarom vind ik het in mijn tienerjaren zo vervelend om met veel mensen te praten en erbij te horen? Waarom vind ik het niet leuk om in drukke situaties te zijn, terwijl ik vroeger als kind actief was en iedereen zei dat ik een heel kletserig kind was?" Alana lachte zachtjes, totdat ze stopte en in slaap viel. Alana werd wakker en zag dat de klok 6 uur 's avonds aangaf. Alana stond snel op, ging douchen en at daarna. Toen ze klaar was, leerde Alana tot 7 uur 's avonds voor de volgende dag.
Toen ze klaar was, zette Alana haar boeken netjes op orde. Op dat moment kreeg ze een telefoontje van William, Alana nam direct op.
"Halloo" zei Alana. "Hallo, ben je druk?" antwoordde William. "Nee hoor, ik ben net klaar met leren, OH JA, hoe was je dag?" vroeg Alana enthousiast. "Haha" William lachte zachtjes en ging verder met zijn verhaal: "Oké oké, laten we eerst even onze dag bespreken... dus ik ben 's ochtends wakker geworden, koffie gezet en ben toen snel naar het ziekenhuis gegaan omdat het vandaag een oneven dag was, daarna naar kantoor en om 4 uur had ik een vergadering. En hoe was jouw dag? Heb je iets leuks meegemaakt?"
"Nou, gewoon zoals altijd, naar school, naar huis, boek lezen en slapen." antwoordde Alana. Ze praatten veel totdat Alana vroeg: "Ik wil je wat vragen, hoe voelt het om een extraverte persoon te zijn?"
Toen antwoordde William: "Naa, misschien denk je altijd dat ik het leuk vind om veel mensen te ontmoeten en nieuwe dingen te ontdekken, maar weet je, soms heb ik na het ontmoeten van veel mensen ook tijd nodig voor mezelf of voor de mensen van wie ik houd. Waarom vraag je dat? Naa, ik vind het nooit erg hoe je bent... ik vind het ook niet erg dat je een beetje lui bent haha." "O, je rotzak haha." Daarna lachten ze en om 10 uur beëindigden ze het telefoongesprek omdat ze moesten slapen.
Voordat ze ging slapen, begon Alana na te denken over het antwoord van William. Ze begon te begrijpen dat introvert zijn haar persoonlijkheid is. Alana vindt het gewoon niet leuk om in drukke situaties te zijn of met veel mensen te praten. Het is niet omdat introverte mensen vreemd zijn en niet kunnen omgaan met anderen, maar het is gewoon haar persoonlijkheid en die persoonlijkheid moet je accepteren.
Alana was soms jaloers op extraverte mensen, en Alana dacht ook dat ze al eens had geprobeerd om met haar vrienden uit te gaan, om te proberen een extraverte persoon te zijn, maar het maakte Alana moe. Zelfs als Alana gisteren met haar vrienden op pad was en veel mensen ontmoette, zou ze de volgende dag zeker in haar kamer blijven liggen om te slapen of een film te kijken.
Langzaam aan werd Alana's gevoel neutraal, ze begon te begrijpen dat iedereen een andere persoonlijkheid heeft, of die nu is gevormd door de omgeving of aangeboren is, en zoals de betekenis van haar naam, is Alana ook een waardevol persoon. Wat onze persoonlijkheid ook is, we moeten onszelf accepteren en liefhebben, want iedereen heeft zijn eigen tekortkomingen en sterke punten. Want als we onszelf accepteren, kunnen we onze eigen sterke punten zien, niet alleen onze tekortkomingen. Een introverte persoonlijkheid is niet alleen stil en verlegen, maar er zijn ook andere sterke punten die we kunnen laten zien. Het begint allemaal met van jezelf houden.
Alana, een prachtig meisje met bruine ogen, lang haar en een klein postuur. In het Oudhoogduits betekent Alana 'iets kostbaars'. Op maandag, net als haar andere klasgenoten, begon Alana haar dag met wakker worden en zich klaarmaken om naar school te gaan. Voor veel mensen is de middelbare schooltijd een heerlijke periode waarin ze van alles doen met vrienden, zowel goede als slechte dingen. Maar voor Alana was het anders. Hoewel ze nu in haar laatste jaar van de middelbare school zat en binnen enkele maanden zou afstuderen, had ze nooit ervaren hoe het was om veel vrienden te hebben tijdens haar middelbareschooltijd. Ze was slechts een observator van de drukte. Maar ondanks dat was Alana een slimme en voorbeeldige leerling op school. Ze had ook twee goede vriendinnen en een vriendje. Op dat moment ging de bel, wat betekende dat de les was begonnen. In de klas concentreerde Alana zich op haar werk. Af en toe kletste ze met haar twee goede vriendinnen, Tyara en Lia, totdat de les voorbij was en de pauzebel ging. Haar twee vriendinnen kwamen naar haar toe: "Hé Naa, ga je mee naar de kantine? Je zit de hele tijd in de klas!" zei Lia met haar schelle stem. Tyara viel haar bij: "Ja Naa, het lijkt wel alsof je elke pauze in de klas zit, word je daar niet moe van?" Alana antwoordde: "Nee hoor, ik vind het eigenlijk wel fijn in de klas, de stilte vind ik prettig. Als jullie naar de kantine willen, ga dan maar, het maakt me niet uit." "Ach, je bent net een zonderling, Naa. Als iedereen in de pauze naar de kantine gaat, kies jij ervoor om je pauze te verspillen in de klas!" zei Lia. Alana lachte erom en haar twee vriendinnen gingen naar de kantine, terwijl Alana in de klas bleef en haar lunch op at. Nadat ze haar lunch had opgegeten, had ze nog 5 minuten pauze en Alana begon zich te vervelen. Ze ging naar buiten om zich om te kijken. Vanuit het balkon zag ze beneden veel klasgenoten en jongere leerlingen die aan het kletsen en lachen waren. Alana glimlachte flauwtjes en mompelde: "Hoe kan het toch dat mensen zoveel vrienden hebben, makkelijk aansluiten en nieuwe dingen leuk vinden, terwijl ik een introvert persoon ben." Dat was wat Alana dacht, totdat ze plotseling werd gewekt door haar klasgenoten die de klas weer in gingen omdat de pauze bijna voorbij was. Daarna ging de bel, iedereen ging de klas in en ging verder met leren. Tot 1 uur 's middags, toen de schoolbel ging. Iedereen begon zijn boeken op te ruimen en haastte zich om de klas uit te gaan. Zoals gewoonlijk haastte Alana zich naar huis, terwijl haar klasgenoten gewend waren dat Alana alleen naar huis ging, terwijl de anderen na schooltijd liever eerst even bleven hangen dan direct naar huis te gaan. Alana ging te voet naar huis, omdat haar huis dicht bij school was. Thuis werd ze verwelkomd door haar oma. Alana woonde bij haar oma, omdat haar ouders niet in Nederland waren. Alana had ook een zus, maar die woonde niet bij hen. "Naa, kom, eet eerst iets, het is al laat, anders krijg je last van je maag!" zei oma. Alana antwoordde: "Ja oma..." Daarna at Alana lunch, checkte haar telefoon en beantwoordde een berichtje van haar vriendje. Alana had een vriendje genaamd William, ze waren ongeveer 10 maanden samen. Het grappige was dat ze elkaar hadden ontmoet via social media, Instagram om precies te zijn. Ja... het begon met DM's en vervolgens kregen ze een relatie. William was tandheelkundestudent aan een zeer bekende universiteit. In het berichtje herinnerde William haar eraan: "Naa, vergeet niet te lunchen, anders krijg je last van je maag!" Alana antwoordde: "Ja, jij ook, vergeet niet te lunchen!" Zo waren ze, overdag stuurden ze weinig berichtjes, maar 's avonds belden ze elkaar. Alana begreep het, want haar vriendje was erg druk. Maar Alana was het gewend en maakte zich er nooit zorgen om. Nadat ze klaar was met eten, ruimde Alana op. Daarna ging ze naar haar kamer, in bed lag ze gewoon te lezen in een boek over introverte mensen, terwijl ze nadacht: "Waarom vind ik het in mijn tienerjaren zo vervelend om met veel mensen te praten en erbij te horen? Waarom vind ik het niet leuk om in drukke situaties te zijn, terwijl ik vroeger als kind actief was en iedereen zei dat ik een heel kletserig kind was?" Alana lachte zachtjes, totdat ze stopte en in slaap viel. Alana werd wakker en zag dat de klok 6 uur 's avonds aangaf. Alana stond snel op, ging douchen en at daarna. Toen ze klaar was, leerde Alana tot 7 uur 's avonds voor de volgende dag Toen ze klaar was, zette Alana haar boeken netjes op orde. Op dat moment kreeg ze een telefoontje van William, Alana nam direct op. "Halloo" zei Alana. "Hallo, ben je druk?" antwoordde William. "Nee hoor, ik ben net klaar met leren, OH JA, hoe was je dag?" vroeg Alana enthousiast. "Haha" William lachte zachtjes en ging verder met zijn verhaal: "Oké oké, laten we eerst even onze dag bespreken... dus ik ben 's ochtends wakker geworden, koffie gezet en ben toen snel naar het ziekenhuis gegaan omdat het vandaag een oneven dag was, daarna naar kantoor en om 4 uur had ik een vergadering. En hoe was jouw dag? Heb je iets leuks meegemaakt?" "Nou, gewoon zoals altijd, naar school, naar huis, boek lezen en slapen." antwoordde Alana. Ze praatten veel totdat Alana vroeg: "Ik wil je wat vragen, hoe voelt het om een extraverte persoon te zijn?" Toen antwoordde William: "Naa, misschien denk je altijd dat ik het leuk vind om veel mensen te ontmoeten en nieuwe dingen te ontdekken, maar weet je, soms heb ik na het ontmoeten van veel mensen ook tijd nodig voor mezelf of voor de mensen van wie ik houd. Waarom vraag je dat? Naa, ik vind het nooit erg hoe je bent... ik vind het ook niet erg dat je een beetje lui bent haha." "O, je rotzak haha." Daarna lachten ze en om 10 uur beëindigden ze het telefoongesprek omdat ze moesten slapen. Voordat ze ging slapen, begon Alana na te denken over het antwoord van William. Ze begon te begrijpen dat introvert zijn haar persoonlijkheid is. Alana vindt het gewoon niet leuk om in drukke situaties te zijn of met veel mensen te praten. Het is niet omdat introverte mensen vreemd zijn en niet kunnen omgaan met anderen, maar het is gewoon haar persoonlijkheid en die persoonlijkheid moet je accepteren. Alana was soms jaloers op extraverte mensen, en Alana dacht ook dat ze al eens had geprobeerd om met haar vrienden uit te gaan, om te proberen een extraverte persoon te zijn, maar het maakte Alana moe. Zelfs als Alana gisteren met haar vrienden op pad was en veel mensen ontmoette, zou ze de volgende dag zeker in haar kamer blijven liggen om te slapen of een film te kijken Langzaam aan werd Alana's gevoel neutraal, ze begon te begrijpen dat iedereen een andere persoonlijkheid heeft, of die nu is gevormd door de omgeving of aangeboren is, en zoals de betekenis van haar naam, is Alana ook een waardevol persoon. Wat onze persoonlijkheid ook is, we moeten onszelf accepteren en liefhebben, want iedereen heeft zijn eigen tekortkomingen en sterke punten. Want als we onszelf accepteren, kunnen we onze eigen sterke punten zien, niet alleen onze tekortkomingen. Een introverte persoonlijkheid is niet alleen stil en verlegen, maar er zijn ook andere sterke punten die we kunnen laten zien. Het begint allemaal met van jezelf houden.
Reacties0