Eerste liefde is een waargebeurd horrorverhaal dat Mawar en Restu (pseudoniemen) overkwam.
Dit verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Mbak Vey, een vriendin van Mawar die getuige was van deze gebeurtenissen.
Dit verhaal is geciteerd door ZONABANTEN.com van het officiële Do You See What I See podcastkanaal.
Het verhaal begint wanneer Vey aan haar studie begint. Vey zat op dezelfde universiteit als Mawar, maar studeerde aan een andere faculteit.
Vey en Mawar kwamen elkaar zelden tegen op de campus, alleen in de studentenflat en als ze naar de universiteit gingen.
Ongeveer twee of drie maanden nadat ze besloten hadden om in de studentenflat te wonen, waren de bewoners, waaronder Vey, in de woonkamer aan het kletsen.Eerste liefde is een waargebeurd horrorverhaal dat Mawar en Restu (pseudoniemen) overkwam. Dit verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Mbak Vey, een vriendin van Mawar die getuige was van deze gebeurtenissen. Dit verhaal is geciteerd door ZONABANTEN.com van het officiële Do You See What I See podcastkanaal. Het verhaal begint wanneer Vey aan haar studie begint. Vey zat op dezelfde universiteit als Mawar, maar studeerde aan een andere faculteit. Vey en Mawar kwamen elkaar zelden tegen op de campus, alleen in de studentenflat en als ze naar de universiteit gingen. Ongeveer twee of drie maanden nadat ze besloten hadden om in de studentenflat te wonen, waren de bewoners, waaronder Vey, in de woonkamer aan het kletsen. Een van de bewoners vertelde Vey dat ze het vreemd vond dat ze Mawar steeds minder zag.
Een andere bewoner voegde eraan toe dat Mawar 's nachts vaak niet in haar kamer was.
Vey was geschrokken en verbaasd. Omdat ze het dichtst bij Mawar stond, besloot ze het haar te vragen.
De volgende dag klopte Vey aan de deur van Mawars kamer en riep haar naam.
“Mawar, sorry hoor. De anderen zeiden dat je 's nachts vaak niet in je kamer bent. Waar ben je dan?” vroeg Vey.
“Ja Vey, ik heb een vriendje” antwoordde Mawar met een stralende glimlach.
Vey legde uit dat Mawar er toen heel blij uitzag toen ze over haar vriendje vertelde, die blijkbaar een ouderejaarsstudent was die ze op de universiteit had ontmoet. Mawar vertelde ook dat haar vriendje, Restu, vaak naar de studentenflat kwam en met haar in de woonkamer zat te praten.
Vey vond het vreemd en raar, want volgens de andere bewoners was de woonkamer vaker leeg, vooral na 21:00 uur.
Maar Mawar bleef volhouden dat ze vaak met Restu in de woonkamer zat te praten.
Uiteindelijk zei Mawar dat ze Restu aan Vey zou voorstellen als hij kwam, ter bewijs dat ze niet tegen Vey loog.
Vey stemde toe, want ze was ook benieuwd naar Restu. De man die Mawar zo verliefd had gemaakt.
De volgende dag, toen het avond werd, klopte Mawar aan de deur van Veys kamer. Mawar riep Vey om te zeggen dat Restu er was.
Vey vond het vreemd dat Mawar zich zo mooi had aangekleed voor de komst van haar vriendje, want Restu kwam laat op bezoek, rond 22:30 uur.
Terwijl ze naar de woonkamer rende en Vey achterliet, riep Mawar dat Restu er was.
Mawar deed de deur van de woonkamer open en bleef Vey roepen om naar de woonkamer te komen.
Zodra Vey de woonkamer binnenkwam, zag ze bij de deur een poppenfiguur met een erg vies lijkwade. De poppenfiguur zag er vreselijk eng uit voor Vey, waardoor ze schreeuwde.
Mawar, die Vey hoorde schreeuwen, kwam naar haar toe om te vragen wat er aan de hand was.
“Daar is een poppenfiguur” zei Vey, nog steeds doodsbang.
Mawar, die geen poppenfiguur zag, bleef Vey ervan overtuigen dat het haar vriendje Restu was.
Het harde geschreeuw wekte ook de andere bewoners van de studentenflat. En wat ze zagen was onverwacht: de bewoners die uit hun kamers kwamen om te zien wat er aan de hand was, schrokken en werden bang gemaakt door het griezelige gezicht van de poppenfiguur.
Mawar bleef volhouden dat het haar vriendje Restu was. Na een tijdje verdween de poppenfiguur en viel Mawar flauw.
Daarna brachten Vey en de andere bewoners Mawar naar haar kamer. Toen ze wakker werd, huilde ze alleen maar en probeerde ze haar vrienden ervan te overtuigen dat het Restu was.Mawar deed de deur van de woonkamer open en bleef Vey roepen om naar de woonkamer te komen. Zodra Vey de woonkamer binnenkwam, zag ze bij de deur een poppenfiguur met een erg vies lijkwade. De poppenfiguur zag er vreselijk eng uit voor Vey, waardoor ze schreeuwde. Mawar, die Vey hoorde schreeuwen, kwam naar haar toe om te vragen wat er aan de hand was. “Daar is een poppenfiguur” zei Vey, nog steeds doodsbang. Mawar, die geen poppenfiguur zag, bleef Vey ervan overtuigen dat het haar vriendje Restu was. Het harde geschreeuw wekte ook de andere bewoners van de studentenflat. En wat ze zagen was onverwacht: de bewoners die uit hun kamers kwamen om te zien wat er aan de hand was, schrokken en werden bang gemaakt door het griezelige gezicht van de poppenfiguur. Mawar bleef volhouden dat het haar vriendje Restu was. Na een tijdje verdween de poppenfiguur en viel Mawar flauw. Daarna brachten Vey en de andere bewoners Mawar naar haar kamer. Toen ze wakker werd, huilde ze alleen maar en probeerde ze haar vrienden ervan te overtuigen dat het Restu was. De volgende dag kwamen de ouders van Mawar naar de studentenflat nadat ze gebeld waren, en Vey legde uit wat er met Mawar was gebeurd.
De ouders van Mawar namen haar mee naar huis. Haar huis lag heel ver van de universiteit, maar nog steeds in dezelfde stad.
Nadat Mawar door haar ouders was meegenomen, gebeurde er iets vreemds. Elke avond hoorde je kloppen aan de deur van elke bewoner. Niemand durfde de deur open te doen.
Door de constante overlast besloten de bewoners een voor een te verhuizen. Tegelijkertijd hoorde Vey nooit meer iets van Mawar.De volgende dag kwamen de ouders van Mawar naar de studentenflat nadat ze gebeld waren, en Vey legde uit wat er met Mawar was gebeurd. De ouders van Mawar namen haar mee naar huis. Haar huis lag heel ver van de universiteit, maar nog steeds in dezelfde stad. Nadat Mawar door haar ouders was meegenomen, gebeurde er iets vreemds. Elke avond hoorde je kloppen aan de deur van elke bewoner. Niemand durfde de deur open te doen. Door de constante overlast besloten de bewoners een voor een te verhuizen. Tegelijkertijd hoorde Vey nooit meer iets van Mawar.
Reacties0